MWSD we Wrocławiu kierują Księża Rektorzy: Ks. Bp Paweł Latusek (do 1970), Ks. Józef Majka (1970-1988), Ks. Ignacy Dec (1988-1995), Ks. Marian Biskup (od 1995 r.) Szczególnie aktywne roczniki alumnów pojawiają się w latach 60-tych i 70-tych. Wiele wypracowanych wówczas dziedzin w działalności kleryków kontynuowane jest do dziś we Wrocławskim Seminarium.

Nadal trwają prace remontowe w budynku seminaryjnym. Dzięki temu staje się on coraz bardziej piękniejszy i funkcjonalny. Klerycy pomagają przy wymianie schodów, zakładaniu instalacji wodnej w pokojach kleryckich. Pomagają przy zgospodarowaniu strychu na dodatkowe mieszkania. Duży udział mają alumni przy budowie Dumu Księży Emerytów im. Jana XXIII przy ul. Katedralnej. Z inicjatywy Księdza Rektora Biskupa Pawła Latuska w 1967r. klerycy w miesiącach wakacyjnych, aż do 21 października wydatnie pomagali przy odbudowie rozpadającego się kościoła na Ślęży. Praca bezinteresowna uwieńczona została sukcesem w dość krótkim czasie. 21.10.1967r. została w odbudowanym kościółku odprawiona przez Ks. Biskupa Rektora inauguracyjna Msza św. przy uczestnictwie wszystkich kleryków i Księży Przełożonych. Kościół zastał oddany do użytku dla przybywających ta turystów. Klerycy pomagali też przy remoncie kaplicy na Śnieżce.

Na zwrócenie uwagi zasługuje działalność charytatywna. Klerycy rozpoczęli odwiedzać pensjonariuszy w Domach Opieki Społecznej prowadzonych przez Siostry Zakonne, dzieci w Wierzbicach, chorych w ich domach. Forma ta zaakceptowana przez Księży Przełożonych, a podtrzymana przez samych alumnów trwa do dziś. Do aktualnej działalności charytatywnej kleryków jeszcze powrócę w dalszej części artykułu. W Tygodniu Miłosierdzia klerycy angażowali się w sposób szczególny w niesienie pomocy ubogim. W czasie Dnia Chorych pomagali w przywożeniu chorych do Katedry na Mszę św., opiekowali się chorymi w czasie ich pobytu w Katedrze, przygotowywali program słowno – muzyczny dla chorych. Klerycy mieli też duży współudział w akcji charytatywnej Caritas Archidiecezji Wrocławskiej Szczególną pomoc okazywali przy rozładowywaniu i dystrybucji darów, jakie przekazywane były w okresie stanu wojennego z różnych krajów Europy Zachodniej.

Ciekawą akcję podjęto w związku z budzeniem powołań kapłańskich. Zatroskany o powołania kapłańskie Ksiądz Biskup Rektor, zgodził się na wyjazdy powołaniowe do parafii naszej Archidiecezji. Miały one miejsce w Niedzielę Dobrego Pasterza. Klerycy wszystkich roczników po dwóch wyruszali już w sobotę po południu do wyznaczonych wcześniej parafii. Brali ze sobą różnego rodzaju przygotowane przez siebie materiały powołaniowe. I tak np. w 1968r. zostało przygotowanych 600 kompletów teczek, do każdej parafii, a w nich 9 propozycji liczących 51 stron maszynopisu. Podczas Niedzieli Powołaniowej klerycy głosili kazania, pogadanki dla dzieci, młodzieży na temat Seminarium i powołania kapłańskiego. Dziś również klerycy wyjeżdżają do parafii w Niedzielę Dobrego Pasterza.

Inną formą działalności powołaniowej byłą tzw. Niedziela otwartych dni. Wtedy Seminarium otwarte było dla przyjeżdżającej z różnych parafii młodzieży. Przybywało do Seminarium ponad 1000 młodzieży. Klerycy organizowali dla nich atrakcyjny pobyt. Była Msza św., konkursy, inscenizacje, grał seminaryjny zespół muzyczny, odbywały się gry sportowe w ogrodzie seminaryjnym, prywatne rozmowy. Na te okazje powstał film o życiu we Wrocławskim Seminarium nakręcony przez kleryka Jerzego Rasiaka i wspierających go kolegów.

Również powołaniowy, a zarazem duszpasterski charakter miały wyjazdy obłóczonych roczników do wybranych parafii. Cały rocznik jechał do jednej parafii. Na każdej Mszy św. klerycy głosili kazania, prowadzili komentarze liturgiczne, asystowali podczas wszystkich Mszy św. W porze posiłków byli gośćmi Księdza Proboszcza i Parafian. Po południu miały miejsce nabożeństwa biblijne, spotkania z młodzieżą, z ministrantami, bywały też mecze w piłkę nożną z miejscową drużyną, a nawet wieczornice przy ognisku. Dziś wyjazdy takie nadal się odbywają, ale mniej systematycznie.

Nowością lat 70-tych była nowa forma praktyki duszpasterskiej. Alumni IV i V rozpoczęli praktyki niedzielne w wyznaczonych parafiach z zadaniem: zapoznania się z przyszła pracą duszpasterską, pomoc przy wprowadzaniu nowych praktyk liturgicznych przez przygotowanie lektorów i kantorów oraz zaznajomienie wiernych z nowymi czynnościami liturgicznymi. Nadal obowiązywała też wcześniej wprowadzona praktyka na parafii dla roku V i VI w miesiącu wrześniu, a dla diakonów jeszcze w Wielkim Tygodniu. Dziś diakoni mają też praktykę duszpasterską na parafii w miesiącu styczniu i od I-szej Niedzieli Wielkiego Postu do końca kwietnia w systemie: w poniedziałek, wtorek, środę są obecni w Seminarium, a w czwartek, piątek, sobotę i niedzielę na parafii.

Po okresie wielkich remontów przyszedł czas na intensywniejszą formację intelektualną, zwłaszcza, ż Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne stało się integralną częścią Papieskiego Fakultetu Teologicznego. Alumni biorą udział w różnego rodzaju sympozjach naukowych organizowanych w innych środowiskach teologicznych w Polsce. Uczestniczą w Tygodniach Filozoficznych, Eklezjologicznych, Socjologicznych organizowanych przez Katolicki Uniwersytet Lubelski. Alumni biorą też czynny udział w Tygodniu Ekumenicznym. Służą również pomocą w organizowaniu Wrocławskich Dni Duszpasterskich. Alumni uczestniczą w sympozjach naukowych organizowanych przez PFT we Wrocławiu np. 11-12 05. 1971r. sympozjum z okazji 80-lecia Encykliki „Rerum Novarum”, 3-5.06.1973r. sympozjum z racji 10-lecia Encykliki Jana XXIII „Pacem in terris” pod hasłem realizacji praw osoby ludzkiej jako warunku pokoju, 25.04. 1974r. uroczyste obchody 700-lecia śmierci św. Tomasza z Akwinu.

W 1972r. powstaje Koło Teologiczne Alumnów. Prezesem Koła został diakon Jan Tyrawa – późniejszy Biskup Pomocniczy w Archidiecezji Wrocławskiej. W dniach 11-13. 12. 1972r. Koło Teologiczne organizuje sympozjum naukowe nt. „Współczesna filozofia człowieka”. Koło Teologiczne Alumnów istnieje do dziś i prężnie działa. W latach 60-tych i 70-tych alumni nie zaniedbują innych dziedzin możliwych w życiu seminaryjnym. Istnieje chór, teatr, zespoły muzyczne o charakterze rozrywkowym „Czarni Bracia” i „Klepisko Stompers”. Organizowane są „Zgaduj – Zgadule”, Konkursy recytatorskie polskiej poezji religijnej, akademie z racji ważniejszych wydarzeń w życiu Kościoła np. akademia z okazji 100 – letniej rocznicy Soboru Watykańskiego I, podczas której czytane były wybrane fragmenty z dokumentów soborowych.

Bardzo dynamicznie rozwijał się również sport w Seminarium. Organizowane były „olimpiady”, czy też „spartakiady” międzyseminaryjne. Od 22-24.10 1971r. miała miejsce sparkiada międzyseminaryjna we Wrocławiu. Uczestniczyły w nie reprezentacje z WSD z Gorzowa, Poznania, Kłodzka, T.Ch. z Poznania i Gospodarze. Wrocławscy klerycy zajęli pierwsze miejsce w koszykówce i pingpongu, a drugie w siatkówkę. Spartakiada cieszyła się dużym zainteresowaniem kibiców. Drużyna piłkarska odnosiła duże sukcesy w rywalizacji z innymi seminariami. „Pola marsowe” przy stadionie olimpijskim we Wrocławiu często były okupowane przez lubiących grać w piłkę kleryków. Silne też były reprezentacje w koszykówkę i siatkówkę. Regularnie odbywały się również rozgrywki pomiędzy poszczególnymi rocznikami o mistrzostwo Seminarium w piłkę nożną, siatkową i koszykową.

Każdego roku organizowane były wycieczki turystyczno – krajoznawcze autobusowe np. Poznań, Gniezno, Biskupin, Kraków, a także piesze w Góry Stołowe, Karkonosze, Rudawy Janowickie. Zanim przejdę z „wczoraj” do „dziś” nie chciałbym zapomnieć o „czarnych dniach” Wrocławskiego Seminarium Duchownego. Tak nazwał kronikarz seminaryjny długi okres (od 1962 do 1979r.) powoływania kleryków do czynnej służby wojskowej. W Kronice Seminaryjnej czytamy : „26 – 30. X. 1962 r. – początek „czarnych dni” naszego seminarium. 52 alumnów otrzymuje kartę wcielenia do służby wojskowej. Nie pomogły odwołania i powoływanie się na przepisy prawne. Konieczność przerwania studiów i brutalne wytrącenie z drogi do celu stało się faktem… Seminarium rozsyła swoich delegatów na całą Polskę. „Charakterystyczne, co roku, było pożegnanie kleryków – kolegów odjeżdżających do jednostek wojskowych. Początkowo kierowano kleryków do różnych jednostek. Później powstały trzy jednostki kleryckie: w Bartoszycach, Brzegu Opolskim i Szczecinie – Podjuchach. Organizowane były też uroczyste powitania powracających z wojska kleryków. Ostatni pobór miał miejsce 22 X 1979r., w I – szą rocznicę uroczystej inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II. 9 kleryków z I – go roku zostało powołanych do Bartoszyc. 260 alumnów odprowadziło ich na dworzec kolejowy śpiewając po drodze religijne i wojskowe piosenki. 16.VI.1980r. mocno zaznaczono w Kronice słowo VICTORIA. 16.VI. 1980r. uroczystą Mszą św. na Jasnej Górze Zwycięstwa dla 93 kleryków rezerwistów, którą odprawił Ks. Bp Musiel, zamknął ostatecznie, miejmy nadzieję, historię kleryków wojskowych. Do Seminarium wróciła ostatnia dziewiątka.